Camondolar 19. yüzyıl boyunca finans, kültür ve sanat alanlarında birçok başarıya imza atmış bir aile. Yabancı fin an s kaynaklarıyla Osmanlı Sarayı arasında bir köprü oluşturan bu aile aynı zamanda Galata, Pera, Karaköy ve Tophane semtlerinin yeniden imarına öncülük etmiş ve şehrin bugünkü çehresine kavuşmasına da katkıda bulunmuştur. Yahudi cemaati için yaptıkları modern eğitim çabalarıyla adlarından söz ettiren Camondolar, bir dönem İstanbul'da zenginliğin ve modernliğin simgesi olmuşlardı. 1869'da Paris'e göç eden aile, kısa zamanda burada da İtibar kazanmış ve özellikle sanat hamisi olarak ünlenmiştîr. Paris'in en önemli kültür merkezlerinden olan Champs-Elysees Tiyatrosu ve 18. yüzyıl sanatının seçkin örneklerinin sergilendiği Nissim-de-Camondo Müzesi, ailenin Paris sanat dünyasına kazandırdıkları arasındadır. Isaac de Camondo'nun Louvre Müzesi'ne hibe ettiği ve Degas, Monet, Manet gibi empresyonist ressamların başyapıtlarından oluşan elli tabloluk koleksiyon da müzeye yapılan en büyük kişisel hibe olarak tarihe geçmiştir. Bu başarılara rağmen, Camondo ailesinin hikâyesi bir esrar perdesiyle örtülüdür. Ne olmuştur da bu itibarlı aile unutulup gitmiş, müşterek hafızadan silinmiştir? Nora Şeni ve Sophİe Le Tarnec akıcı bir anlatımla kaleme aldıkları bu kitapta belgelere dayanarak “Camondo esran”nı çözüyorlar.
